22 Nisan 2013 Pazartesi

Susun çocuklar, Özgürlüğümüz yarım kalmasın !



Canım İstanbul.. Kim bilir kaç ayrılıklara, kaç buluşmalara, kaç ağlamalara, kaç sevinçlere şahit oldun.. Şahit olduğun şeyleri saysak belkide ömür yetmez..

Ya sen Karagümrük ?
Sen Balat ? Kaç ayrılıklara, kaç terk edilişlere sahne oldun ?

Kim bilir kaç gecelerde özgürlüğüne koştun, kim bilir kaç yıkılışlara, kaç feryatlara, kaç anne gözyaşlarına sahne oldun. Sizin sevinçlere hakkınız yoktu. İstanbul sizi hor gördü çünkü. Gerçek İstanbul sizdiniz ama sizi kendi evinizde karanlığa ittiler. Oysa en güzel Türkçe'miz bu semtte konuşuldu, en güzel insanlarımız bu semtte yetişti. Hepsini geçtik koca İstanbul bu sokaklardan fethedildi, buraya kaleler dikildi, bu sokaklarda şehit verildi.

Karagümrük Gençlik Klübü.. İlk kurulduğu yıllar bu adı taşıyordu! Çok uzun sürmedi isminin duyulması. Mahalli lig, İstanbul derken Türkiye ligleri'nin vazgeçilmezi oldu. Nice yıldızlar, nice efsaneler kazandırdılar Türk Futboluna. Ta ki Endüstriyel futbol çıkana kadar!

Ne olduysa ondan sonra oldu.. Toprak sahalarda destan yazan çocuklar birden kaybolu verdi yeşil sahalar içinde. Hızla düştüler, düşürüldü desek daha anlamlı olur galiba. Vefa,Beykoz,Bakırköy,Üsküdar.. Ne çınar dinlediler, ne isim.. Çünkü Yakıştıramadılar modern futbola sizi..

2000'li yıllarda bi kıpırdanma oldu, hatta büyük kıpırdanma. Karagümrük Vefa Stadı eski günlerini yad ediyor, her maç hınca hınç doluyordu. Tam Süper Lig hayalleri kuruluyorken tekrar kelepçe vuruldu bir futbol çınarına. Oysa sadece bir durak kalmıştı Süper Lig serüvenine.. Ard arda düşürdüler, ard arda harcadılar, küçük ama yüreği büyük semti.

2009 yılına amatör lig'te giren bir Karagümrük vardı. İnanın hiç yakışmıyordu oraya, 5 beden büyük geliyordu oraya. Hüzün gömleği giyen çocuklar bir semt nasıl baş tacı edilir onu gösteriyordu cümle aleme. Daha ilk seneden ağır gelmişti bile Karagümrük ismi! Rekor golle şampiyon oldular, ancak adı üstüne amatör lig'ti. Ne kuralları, nede futbolunda profesyonelliğe dair hiçbir düşünce yoktu! Süper adında lig kuranlar, Endüstriyel futbol'un esiri olanlar cebinde parası olmayan ama herkesten çok yüreği olan çocukların ismini amatör koymuştu.. O bataklıktan kurtulmak için rus ruleti oynamak gerekiyordu, maçlar üstüne maçlar kazanıp terfilerden kurtulmak gerekiyordu. O sene olmadı. Diğer sene geldi yine olmadı. Artık bir çınar tamamen kaybolmak üzereydi. İşte bu sırada demin bahsettiğimiz oyunu seven bir semt vardı. Rus ruleti ! Oynadılar, kazandılar ! 2011 yılında klüp kayyuma devrediliyorken, klüp kapısına kilit vurulacakken yine o çocukları karşılarında buldular. Onlar semtleri için herşeylerinden vazgeçecek çocuklardı..

Vazgeçtiler, direndiler, savaştılar, inandılar ! Önce Karagümrüğü inanılması zor bir başarıyla 3.Lige taşıdılar. Sindiremediler, Birşey yapamazlar çıktıkları gibi düşerler dediler! Milletin ağzı sadece laf yapıyordu ama  onlar yine inanmıştı oysa. Şampiyonluğu talihsiz maçlarda kaçırdılar ama ligi hemen liderin arkasından bitirip isimlerini play-off'lara yazdırdılar, sessiz sedasız şekilde hemde. Bu çocukları not edin. Kimi Bursaspor alt yapısından, Kimi Balıkesir, Kimi gurbet diyardan, Kimi Doğu'nun bağrından kopup geldi, ama hepsi semti benimsedi. Onlarda birer Karagümrük çocuğu oldu. Bu çocukların arasında aksini söylemek zaten komik olurdu. İstanbul'un göbeğinde yaşayan çocuklara ayak uydurdu futbolcular. Geceleri semtin köşelerinde takılıp, taraftarlarla iç içe oldular birer arkadaş gibi. Bu belkide şuan bir semt nasıl olur en büyük göstergesi galiba. ( Bknz ; http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=MBEwT8kr0AA Dikkatli izleyin taraftar futbolcuyla değil, futbolcular taraftarla gurur duyuyor )

O çocuklar özgürlüklerine kelepçe vurulan bir semtin çocukları. Onların sevdasıda, savaşıda, inanışıda bir başka olur.
Yüreklerinde hala o eski İstanbul beyefendiliğini taşıyanlar, zaferler sizindir, sevinçler sizindir. Demir parmaklıklar ardında geçen onca yıllara rağmen semtini halen savunan, Karagümrük yanmaz diyen yüreklerindir.

Haydi çocuklar bir zafer daha yazın,Sessiz sedasız şekilde olsun yine. Sizi bitti zannedenlerin, bir gün karşılarında onbinlerce Karagümrüklü görmesi dileğiyle. Sizden öğrenmeleri gereken çok şey var çocuklar, siz şimdiden şampiyonluğu hak ettiniz.

Susun çocuklar susun ! Özgürlüğümüz yarım kalmasın !


Play-Off'lar nerede yapılacak henüz belli değil, tarihi Yarım Ada görev senin ! Karagümrük,Balat,Kariye,Edirnekapı,Fatih,Fındıkzade,Kocamustafapaşa,Yedikule,Mevlanakapı,Silivrikapı,Kadırga,Sultanahmet,Beyazıt ve diğerleri.

Nice güzelliklerin başkenti Yarım Ada !

Semtine, tek profesyonel klüp olan Karagümrüğüne sahip çık ! Bir Efsane'nin çırpınışına , bir kanatta sen çırp !

O kanatlar Efsane'nin gelişini şimdiden duyuruyor gibi..

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Her konuda hem fikir olmakla beraber futbolcuların bazılarının taşıdığı kutsal formanın değerini bilmeyip biz de belki de ömründe bir daha yaşayamayacağı günler geçirirken 'Hayatımın en kötü yılı' vb. söylemlerde bulunup lig sonuna ve tatile gün saymaları önümüzde play-off lar varken cidden beni çok düşündürüyor. Sosyal medya da(twitter) hayatımın en kötü yılı son bilmem kaç gün yazan sevgili Ahmet Üner ve bugün emin değilim bu konuyla ilgili olduğuna ama 'Son 3 hafta...' yazan Cihan Kaptan eğer bu konuyla ilgiliyse sezon sonu istedikleri yere daha iyi seneler geçirmeye gitsinler. Ama unutmasınlar ki burada kimsenin hakkı kalmaz ama bu formayı taşımak da belli bir olgunluk ister.